Kelpie – w folklorze celtyckim nadnaturalny wodny koń, zmieniający kształty, nawiedzający szkockie jeziora i rzeki. Na Orkadach podobne stworzenie nosi nazwę Nuggle, a na Szetlandach Shoopiltee. Pojawia się także w folklorze skandynawskim jako Bäckahästen ("koń potokowy").
Kelpie czasami ukazuje się jako brutalny i włochaty człowiek, który
ściska i miażdży podróżników, jednak jego najczęstszą, powszechnie
przyjętą formą jest łagodny koń, stojący przy strumieniu
lub rzece. Jeśli ktokolwiek go dosiądzie, kelpie poszarżuje w
najgłębsze partie wody, porywając ze sobą i zatapiając nieszczęsnego
jeźdźca. Krzyżówki kelpie z koniem domowym są dobrymi końmi
wierzchowymi. Kelpie ostrzegają swoim zawodzeniem i wyciem przed
nadchodzącymi burzami. Stworzenia te są jednak rzadko łagodne.
Uśmierciwszy swoją ofiarę pożerało ją.
Folklorystyczna opowieść The Kelpie's Wife opowiada o jednym z tych stworzeń i jego żonie, żyjących w jeziorze Loch Garve w szkockim regionie Ross. utwór zepołu Jethro Tull "Kelpie" z wydanego w 1979 albumu Stormwatch opowiada o młodej kobiecie, skuszonej przez kelpie. Podobne stworzenie w celtyckiej kulturze, Each uisge (celt. "wodny koń"), nawiedza raczej słonowodne zbiorniki, a nie jeziora i rzeki z wodą słodką, z którymi kojarzy się kelpie.
Koń symbolizuje jako zwierzę wolość, siłę, piękno i dziką naturę - te niezwykłe, zachwycające zwierzęta są częstym gościem naszych snów. Monitor
OdpowiedzUsuń